Randka to bardzo ciekawe zjawisko, które przynajmniej zdaniem naukowców, ma formę rytuału. Jest on unikalny dla każdej społeczności i kompatybilność kulturowa nie jest bez znaczenia, kiedy chodzi o randkowanie w różnych krajach. Poprzez umiejętność zorganizowania i odbycia udanej randki budujemy swój prestiż oraz kładziemy podwaliny pod udane życie w związku.
Randki na świecie
Różnice pomiędzy kulturami są tutaj wyjątkowo zróżnicowane. Są kultury, gdzie spotkania dwóch osób muszą odbywać się w ukryciu, ponieważ partnerom może grozić niebezpieczeństwo. Gdzie indziej każdy związek zaczyna się od spotkań publicznych, ponieważ spotkania są aranżowane.
Jeszcze w innych miejscach można znaleźć specjalne domki, gdzie młodzi ludzie udają się w celu bliższego poznania. Tak to działa na przykład w Polinezji.
Z kolei w naszej kulturze w dawnych czasach, bardzo istotna była rola swatki, czyli kobiety lub całej grupy kobiet, które starały się znajdywać odpowiednich partnerów i partnerki dla członków swoich rodzin i przyjaciół. Początkowo były to seniorki rodziny.
W niektórych częściach naszego kraju i w innych rejonach słowiańskich swatki wkraczały do akcji trochę później, kiedy trzeba było dogadać wszystkie formalności związane ze ślubem i dopiero kiedy młodzi ludzie byli dogadani, swaci z dwóch stron podejmowali się roli notariusza. Kiedy indziej, taka umowa musiała powstać jeszcze przed pierwszą randką.
Randki w dobie cyfryzacji
Mogłoby się wydawać, że dzisiaj wszystko jest prostsze i bardziej bezpośrednie. Portal randkowy pozwala nam szybko znaleźć kogoś ciekawego. Zaglądamy na profil, wysyłamy wiadomość i zaczyna się randka online. Tak faktycznie jest i trudno narzekać, ale zdarzają się zakątki świata, gdzie mimo że pojawiła się cyfryzacja, w kwestii randek nie wiele się zmieniło.
Znakomitym przykładem jest tutaj Australia, gdzie panuje zwyczaj bardzo formalnego zapraszania na spotkanie. Można się spodziewać, że na telefon przyjdzie nam wiadomość tekstowa bardziej przypominająca zaproszenie na rozmowę o pracę niż na randkę. Co więcej, w dobrym tonie jest odpowiedzieć na takie zaproszenie w analogicznej formie, czyli poprzez równie formalną wiadomość z akceptacją lub grzeczną odmową.
Nie wolno traktować takich wiadomości jako uprzedmiotowienie naszej osoby czy transakcyjność wyrażoną przez drugą stronę. Wręcz przeciwnie, jest to formalne wyrażenie intencji, które ma na celu okazanie najwyższego szacunku względem drugiej osoby.
babcia mi opowiadała, że jej babcia była swatką, ale czadowo 🙂 🙂 🙂
warto czasami takie ciekawe rzeczy poczytać, można się dowiedzieć, jak to jest w innych krajach 😆
dobrze że dziś można się swobodnie poznawać, bez żadnych swatek 😉